อารมณ์ไม่ดีรับวันปีใหม่

ปรกติแล้วคืนส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ผมจะนอนอยู่บ้านเฉยๆ
เพราะขี้เกียจออกไปเบียดเสียดกับผู้คนให้เปียกเหงื่อ ตัวเหม็นโดยใช่เหตุ
แต่เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา นึกครึ้มอกครึ้มใจอะไรไม่รู้ อยากไปเคานต์ดาวน์นอกบ้าน
ที่ไหนๆ คนก็เยอะทั้งนั้น ที่ที่คนไม่เยอะก็ไม่รู้จะไปที่ไหน (งงมั้ย)
ผมระเหเรร่อนจนมาจนมุมที่สวนสันติชัยปราการ ท่าพระอาทิตย์
ชมดอกไม้ไฟฉลองตอนเที่ยงคืน เพื่อเป็นเครื่องยืนยันว่า ยังรอดชีวิตไปอีก 1 ปี

หลังจากนั่งเล่น 'ชิว ชิว' อีกครู่หนึ่ง ก็ถึงเวลาที่จะกลับบ้านไปนอนเสียที
เข็มสั้นชี้เลข 1 เข็มยาวชี้เลยเลข 2 มาเล็กน้อย
ผมจึงพยายามกลับบ้านด้วยวิธีที่ง่ายและเร็ว แต่เปลืองก็คือ แท็กซี่
ความเชื่อที่ฝังหัวผมมานานก็คือ แท็กซี่จะไม่ผ่านมาเมื่อเราต้องการ
คราวนี้แปลกครับ แท็กซี่มาครับ แต่ไม่ยอมรับผู้โดยสาร!
คิดในใจว่า เรียกแถวนี้คงจะยาก เดินไปอีกหน่อยดีกว่า
"อีกหน่อย" ของผม คือ เดินทะลุซอยรามบุตรีออกถนนข้าวสาร
ระหว่างนั้นก็พยายามเรียกแท็กซี่ทุกคันที่โผล่เข้ามาในวงโคจรของผม - แต่ไม่สำเร็จ

ตอนนี้เข็มสั้นกับเข็มยาวชี้กลับกันแล้ว แต่ผมก็ยังไม่ได้ขึ้นรถกลับบ้าน
ภาพที่ผมเห็นอยู่ตลอดชั่วโมงที่ผ่านมาก็คือ
1. แท็กซี่จอดส่งผู้โดยสาร
2. คนกรูกันเข้าไปบอกสถานที่ที่ต้องการไป
3. คนขับส่ายหัว อาจมีบอกว่า ต้องไปส่งรถบ้าง แล้วแต่กรณี (กระทั่งแท็กซี่เขียว-เหลือง ก็เอากับเค้าด้วย)
ดูเหมือนแท็กซี่ในช่วงไตรโมงแรกของปี จะพูดเป็นอยู่คำเดียวว่า "ไม่ไป"
ผมกับพลเมืองโลกอีกเกินร้อยคน กำลังรอคอยเมตตาจากแท็กซี่อยู่บนถนนราชดำเนิน
เปล่าประโยชน์ครับ คาดว่าชาติที่แล้วพวกเราคงลืมให้ทิปแท็กซี่

ผู้ชายรูปร่างสันทัด ผิวดำแดงบนบนอานมอเตอร์ไซค์ (ต่อจากนี้จะเรียกว่าพี่มอ'ไซค์) กลายเป็นพ่อพระมาโปรด
อยู่ๆ เค้าก็ยกมือเป็นเชิงถามด้วยเพลง armchair ว่า ไปด้วยกันหรือเปล่า
จังหวะนั้นไม่มีเวลาให้คิดแล้วครับ ผมถลาเข้าไปหาพี่มอ'ไซค์โดยไม่รอช้า
ความที่รอแท็กซี่มากว่าชั่วโมง ใจจึงนึกแต่จะหาที่ลงเพื่อไปต่อแท็กซี่
พี่มอ'ไซค์เรียกราคา 70 บาท แลกกับการพาผมไปส่งที่อนุสาวรีย์ชัย
"แท็กซี่เค้าไม่รับหรอก เค้าไม่ยอมกดมิเตอร์น่ะ จะเรียกราคาเอง" พี่มอ'ไซค์บอกให้ผมหายโง่
พอซ้อนท้ายพี่มอ'ไซค์ไปได้ซักพัก ก็นึกขึ้นได้ว่า
"ทำไมกูไม่ไปบ้านเลยวะต่อแท็กซี่เสียอีกร้อยกว่า" พอบอกสถานที่ใหม่ พี่มอ'ไซค์ส่ายหัว ไม่รู้จัก
"ผมบอกทางได้ ผมให้สองร้อย พี่ไปไหม"
ทายสิครับว่าพี่มอ'ไซค์ไปไหม






ไปสิครับ ที่อ่านมาเนี่ย คุณไม่เอาใจช่วยผมเลยเหรอ




...และแล้วผมก็ถึงบ้าน
ก่อนหัวจะถึงหมอนผมก็คิดในใจว่า ขึ้นแท็กซี่คราวหน้า จะต้องทิปหนักๆ


แต่ เอ๊ะ หรือว่าผมจะถีบแท็กซี่ดี